Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

2ο Eνημερωτικό Οκτωβρίου

Θέμα : Τι συνέβη στην 83η συνεδρίαση της ΔΟΕ;
(Όλη η ομιλία από την Τακτική Γενική Συνέλευση)


Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Η Δημόσια Εκπαίδευση υποβαθμίζεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια λόγω του Μνημονίων, των νεοφιλελεύθερων πολιτικών αλλά και των λαθεμένων επιλογών από τις ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας και των κυβερνητικών εταίρων.

Βρισκόμαστε στον 5ο χρόνο εφαρμογής των µνημονίων και η συγκυβέρνηση εξακολουθεί να δείχνει τα δόντια της σαν να ξεκινά μόλις τώρα τη θητεία της. Η πρωτοφανής και απίστευτης βαρβαρότητας επίθεση µε τη λεηλασία των μισθών και των συντάξεων, την επιβολή αλλεπάλληλων χαρατσιών, την απόλυση εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, τις διώξεις µε το νέο Πειθαρχικό Δίκαιο, την αφαίμαξη των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, τη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης και της ιατροφαρµακευτικής περίθαλψης, την ολοκληρωτική κατάργηση των εργασιακών δικαιωµάτων, συνεχίζεται µε αμείωτη ένταση.  Παράλληλα, µε διάφορα επικοινωνιακά τερτίπια επιχειρεί να µας πείσει ότι η χώρα µπαίνει σε τροχιά ανάπτυξης, ενώ την ίδια στιγµή διαπραγµατεύεται µε την τρόικα το νέο µνηµόνιο.

Η κυβέρνηση, υλοποιώντας την πολιτική της διάλυσης του κοινωνικού κράτους και της δημόσιας εκπαίδευσης, δεν πραγματοποίησε κανένα μόνιμο διορισμό εκπαιδευτικού, αφήνοντας ακάλυπτες χιλιάδες οργανικές θέσεις σε όλη την Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα, μόνο στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση τα τελευταία 4 χρόνια αποχώρησαν συνολικά, λόγω συνταξιοδότησης, 9.000 εκπαιδευτικοί και στη θέση τους έχουν διοριστεί μόνο 278, αναλογία 1/ 32. Κατά συνέπεια στο χώρο της εκπαίδευσης δεν τηρείται ούτε η αρχική μνημονιακή δέσμευση για  μια πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις, ούτε η μεταγενέστερη του μεσοπρόθεσμου για μια πρόσληψη για κάθε δέκα αποχωρήσεις.

Τι έγινε στο συνέδριο του Ιουνίου;

Στο συνέδριο για άλλη μια φορά ζήσαμε το θέατρο του παραλόγου, σε μια αίθουσα συνεδριάσεων με 600 αντιπροσώπους απ’ ολόκληρη τη χώρα, όπου επικράτησαν πολλές φορές τα διαδικαστικά τερτίπια και οδήγησαν την 83η Γενική συνέλευση του Κλάδου μας τελικά σε εκφυλισμό. Όλοι οι αντιπρόσωποι στις τοποθετήσεις τους περιέγραφαν τα προβλήματα του Κλάδου και εντόπιζαν τα πραγματικά αίτια της κατάστασης που βιώνει η εκπαίδευση και γενικότερα η ελληνική κοινωνία. Το ουσιαστικό μας ζήτημα είναι η συγκεκριμένη εφαρμοζόμενη πολιτική και φυσικά, οι αυτουργοί, δηλ. αυτοί που την εφαρμόζουν (κυβέρνηση).

Το συνέδριο αναλώθηκε στο μεγαλύτερο μέρος του στις διαπιστώσεις και όχι τόσο στις αγωνιστικές προτάσεις-αποφάσεις αντιμετώπισης των προβλημάτων της εκπαίδευσης. Δεν εστιάστηκε επί της ουσίας στην αντιμετώπιση της πολιτικής που εφαρμόζεται από την κυβέρνηση αλλά έγινε επιλεκτική αντιμετώπιση ζητημάτων (π.χ. η στάση μας απέναντι στα στελέχη εκπαίδευσης ενόψει αξιολόγησης), ως μεμονωμένων προβλημάτων, παραβλέποντας το γεγονός ότι υπάγονται στα πλαίσια της ευρύτερης πολιτικής της κυβέρνησης. Η Γενική Συνέλευση του Κλάδου μας είχε την ευκαιρία να αποφασίσει με ποιες αγωνιστικές-κινηματικές δράσεις θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε τον Σεπτέμβριο, για να ασκήσουμε πίεση στην κυβερνητική πολιτική και να διαμορφώσουμε συνθήκες ανατροπής.

Σε αυτή τη χρονική συγκυρία θεωρούμε ότι όλος ο Κλάδος, όλοι οι συνάδελφοι από όποια θέση και αν βρίσκονται μπορούν και οφείλουν να αντισταθούν απέναντι στο ζήτημα της αξιολόγησης και συνολικά στην εφαρμοζόμενη νεοφιλελεύθερη πολιτική.  Μόνο όλοι μαζί,  ο ένας δίπλα στο άλλο οφείλουμε να δώσουμε αυτή τη μάχη.

Ως ανεξάρτητος χώρος κάναμε το αυτονόητο, απευθυνθήκαμε σε όλες τις πτέρυγες προτείνοντας συγκεκριμένο αγωνιστικό πλαίσιο από τον Σεπτέμβριο με ανοικτό το ενδεχόμενο της συνδιαμόρφωσης της μορφής της απεργιακής κινητοποίησης. 

Η λογική μας, η θέση μας, η στρατηγική επιλογή για το ζήτημα του αγωνιστικού πλαισίου ήταν, είναι και θα είναι ξεκάθαρη. Ζητάμε λύσεις που θα εμπλέκουν ΟΛΟΥΣ τους εκπαιδευτικούς, όλοι θα συμμετέχουμε στον μακρύ αγώνα με την ευθύνη που αναλογεί στον καθένα μας. 

Ως ανεξάρτητοι αντιπρόσωποι, ζητήσαμε την αυτοδέσμευση όλων των εκπαιδευτικών κι όχι μονάχα των στελεχών εκπαίδευσης. Δεν μπορούμε να ζητάμε να δώσει τη μάχη ένα μονάχα μέρος των συναδέλφων. Όλοι μαζί ενωμένοι θα πετύχουμε να ανατρέψουμε τις κυβερνητικές επιλογές και πολιτικές. Ζητήσαμε και συνεχίζουμε να ζητάμε προς κάθε κατεύθυνση να διατηρήσουμε τον Κλάδο ενωμένο, γιατί η μάχη αυτή θα είναι η σκληρότερο που έχει δώσει το οργανωμένο συνδικάτο της μεταπολίτευσης.

Στη διαδικασία ψήφισης του διεκδικητικού πλαισίου, ενώ οι παρατάξεις των ΔΗΣΥ (πρώην ΠΑΣΚ) και ΔΑΚΕ είχαν απολέσει την πλειοψηφία των συνέδρων (λόγω αποχώρησής τους!!!) διαμορφώθηκε πεδίο για συνδιαμόρφωση έτερης πρότασης για το ζήτημα της αξιολόγησης. Στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων η πρόταση του ΠΑΜΕ στηρίχθηκε από τις Παρεμβάσεις και την ΕΡΑ -χωρίς να γίνει ουσιαστική συνδιαμόρφωση-  με τη λογική να υπάρξει απόφαση για την αξιολόγηση από το Συνέδριο. Στα πλαίσια αυτά και στην προσπάθειά μας να δείξουμε τον δρόμο της αντιμετώπισης του ζητήματος από το σύνολο των εκπαιδευτικών, ζητήσαμε στην πρόταση του ΠΑΜΕ να μπει και η συλλογή-κατάθεση στην υπηρεσία της υπεύθυνης δήλωσης που αναφέρουμε παρακάτω.

Η πρότασή μας αυτή διέπεται εξ’ ολοκλήρου από τη λογική της συλλογικής στάσης απέναντι στο ζήτημα του μπλοκαρίσματος της αξιολόγησης και όχι της ατομικής ενοχοποίησης. Ιστορικά τα Συνδικάτα, τα σωματεία και τα κινήματα πάλευαν και παλεύουν με συλλογικούς όρους. Η ένταξη της πρότασής μας θα έδινε επομένως άλλη προοπτική στον αγώνα και φυσικά θα λειτουργούσε ως ασφαλιστική δικλείδα για όσους επιλέξουν να στοιχηθούν τελικά δίπλα στις αποφάσεις του Κλάδου. Καμία από τις παρατάξεις που είχαν συμφωνήσει, δε δέχθηκε τελικά την πρότασή μας, οπότε και η δυνατότητα απόφασης με τα παραπάνω χαρακτηριστικά και με όρους ευρύτατης πλειοψηφίας είχε πλέον χαθεί.

Έτσι οι ανεξάρτητοι αντιπρόσωποι κινήθηκαν κατά συνείδηση, και σε ότι αφορά εμένα ψήφισα λευκό. Όταν πλέον ήρθε η ώρα της συζήτησης του αγωνιστικού πλαισίου, κι ενώ διαμορφώθηκε κοινή πρόταση από τους ανεξάρτητους με τις παρεμβάσεις και την ΕΡΑ, ήταν πλέον αργά, διότι η μη ύπαρξη απαρτίας έριξε την αυλαία της 83ης Γενικής Συνέλευσης του Κλάδου.

Η πρόταση μας για το αγωνιστικό πρόγραμμα δράσης:
Όλοι οι συνάδελφοι καλούνται να υπογράψουν την παρακάτω Υπεύθυνη Δήλωση :
«Δεν επιθυμώ και δε θα ασκήσω καθήκοντα αξιολογητή ακόμα και αν οριστώ».
Για τα στελέχη εκπαίδευσης προστίθεται η επόμενη φράση :
«Με την παρούσα, θέτω την παραίτησή μου στη διάθεση της υπηρεσίας».