Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΠΘ προχωρά στον αρχικό της σχεδιασμό για την εφαρμογή της αντιδραστικής αξιολόγησης εκπαιδευτικών και σχολικών μονάδων με οδυνηρές συνέπειες για τη δημόσια εκπαίδευση. Στο άρθρο 104 του Ν.4823/3-8-2021 εκτός της εσωτερικής αξιολόγησης με αριθμητική κλίμακα του έργου της σχολικής μονάδας από τους εκπαιδευτικούς του σχολείου και του σχολείου από τον σύμβουλο εκπαίδευσης, της ατομικής αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και τις ποινές που προβλέπονται για όσους-ες δεν αποδεχθούν να αξιολογηθούν ή αξιολογηθούν αρνητικά, προβλέπεται ότι κάθε σχολικό έτος θα διενεργούνται σε εθνικό επίπεδο εξετάσεις υποχρεωτικά για τους μαθητές της ΣΤ’ τάξης των δημοτικών σχολείων και τους μαθητές της Γ’ τάξης των γυμνασίων. Εξετάσεις στη Νεοελληνική Γλώσσα και στα Μαθηματικά, με πρόβλεψη, κατόπιν υπουργικής απόφασης οι εξετάσεις να αφορούν και σε άλλα γνωστικά αντικείμενα καθώς και σε άλλες τάξεις. Φέτος ορίστηκε ότι η πρώτη «πιλοτική εφαρμογή» των εξετάσεων αυτών θα γίνει σε 300 Δημοτικά Σχολεία στις 18 Μαΐου.
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι, είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσουμε όλοι τι κρύβεται πίσω από τις εύηχες και φτιασιδωμένες κυβερνητικές διακηρύξεις. Ποιοι είναι οι στόχοι της τυποποιημένης αξιολόγησης και ποιοι οι απώτεροι στόχοι της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΙΠΘ.
Τα αποτελέσματα θα είναι πάνω στα ίδια θέματα, για όλα τα σχολεία, και επομένως άμεσα συγκρίσιμα μεταξύ τους. Εξόφθαλμα επιχειρείται στην πράξη η κατηγοριοποίηση μαθητών, σχολείων και εκπαιδευτικών με τις δραματικές συνέπειες για τον δημόσιο χαρακτήρα του σχολείου. Η εκπαιδευτική πολιτική που απέτυχε όπου εφαρμόστηκε και που οδήγησε στη σχολική διαρροή και στον κατακερματισμό της γνώσης εις βάρος τελικά της μόρφωσης των παιδιών (βλ. δηλώσεις πρ. υφυπουργού των ΗΠΑ) έρχεται ως πολιτική Κεραμέως – Μητσοτάκη και στη χώρα μας.
Δίνει προτεραιότητα στην ποσοτικοποίηση και στον κατακερματισμό της γνώσης. Επικρατεί η λογική του μετρήσιμου αποτελέσματος και το σχολείο αντιμετωπίζεται ως μια επιχείρηση που θα πρέπει τελικά να παράγει το μεγαλύτερο δυνατό μετρήσιμο αποτέλεσμα με το μικρότερο δυνατό κόστος.
Η ολόπλευρη γνώση εγκαταλείπεται και τη θέση της καταλαμβάνει η απόκτηση δεξιοτήτων που επιτυγχάνεται με τον κατακερματισμό των γνωστικών αντικειμένων παραβλέποντας τη συνθετότητα της ίδια της εκπαιδευτικής διαδικασίας και των παραμέτρων που την προσδιορίζουν (μορφωτικό – πολιτιστικό – οικονομικό υπόστρωμα). Χαρακτηριστικό παράδειγμα προς την ίδια κατεύθυνση είναι και η πρόσφατη τροπολογία για την καθιέρωση των «βιομηχανικών διδακτορικών».
Τα σχολεία θα μετατραπούν σταδιακά σε απέραντα εξεταστικά κέντρα και οι γονείς θα αναγκαστούν να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη μιας και τα «φροντιστήρια» για την καλύτερη επίδοση σε αυτές του πανελλαδικού τύπου εξετάσεις θα αρχίζουν από τις μικρότερες τάξεις του Δημοτικού Σχολείου.
Το σχολικό περιβάλλον του ανταγωνισμού και των αλλεπάλληλων εξετάσεων καθίσταται ιδιαίτερα ψυχοπιεστικό για τα παιδιά καθώς ενσταλάζει μέσα τους από την τρυφερή τους ηλικία τη μειωμένη προσδοκία ενώ εντείνει το άγχος για παιδιά και οικογένειες.
Το εξεταστικοκεντρικό σύστημα θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο βάζοντας μεγαλύτερους φραγμούς στην κινητικότητα της κοινωνικής διαστρωμάτωσης αφήνοντας στη μοίρα τους τούς μαθητές που προέρχονται από τα χαμηλότερα κοινωνικομορφωτικά στρώματα.
Η επιβράβευση θα έρχεται για τα σχολεία που πετυχαίνουν τα καλύτερα αποτελέσματα και σε συνδυασμό με την πολιτική των χορηγιών που θεσμοθετήθηκε και επίσημα από την κυβέρνηση της ΝΔ θα επέλθει στην πράξη τόσο η κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων όσο και η σταδιακή απόσυρση του κράτους από την ευθύνη παροχής δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης σε όλα τα παιδιά.
Η ευθύνη της ποιότητας της εκπαίδευσης μεταφέρεται σχεδόν ολοσχερώς στις πλάτες του εκπαιδευτικού, συγκαλύπτοντας τις ευθύνες κυβέρνησης, κράτους και τοπικής Αυτοδιοίκησης. Το δε περιεχόμενο της διδασκαλίας των μαθημάτων θα αντικατασταθεί από τη διδασκαλία «πώς να πετύχεις στο τεστ», μέσα στην τάξη, εκπαιδευτικοί και μαθητές θα αναγκαστούν να ενστερνιστούν τις προκατασκευασμένες απαντήσεις. Το «γιατί» θα υποχωρήσει και θα αντικατασταθεί από τα «τι» και τα «πώς».
Οι τυποποιημένες εξετάσεις τύπου ελληνικής PΙSA είναι εδώ, είναι πλέον πραγματικότητα για το δημόσιο σχολείο, για τους μαθητές και εκπαιδευτικούς, εξετάσεις κάθε χρόνο και αποκλειστικά εφαρμογή της τυποποιημένης αξιολόγησης ελέγχου και κατηγοριοποίησης. Είναι ο δρόμος που επιλέγει η κυβέρνηση για να χειραγωγεί την κοινή γνώμη στην κατεύθυνση ότι για όλα φταίει ο εκπαιδευτικός, ο μαθητής και το δημόσιο δωρεάν σχολείο κι όχι τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα και η δημοσιονομική πολιτική της.
Είναι ολοφάνερο πως εδώ ο νεοφιλελευθερισμός προσεταιρίζεται και ενσωματώνει την παιδαγωγική ρητορική της αξιολόγησης και την κάνει πολιτικό «όπλο της εργαλειοθήκης» του στη λογική πως όπου δεν επιτυγχάνονται καλά αποτελέσματα φταίνε οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι θα αξιολογούνται και θα έχουν και τις αντίστοιχες συνέπειες. Δε φταίει η ελλιπής κρατική χρηματοδότηση, οι τεράστιες ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή, τα τεράστια εκπαιδευτικά κενά που αφήνει ακάλυπτα η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΠΘ για μεγάλα χρονικά διαστήματα, δε φταίει το κτηριακό πρόβλημα, τα ανύπαρκτα προαύλια σε πολλές περιπτώσεις, το στοίβαγμα των μαθητών μέσα στις τάξεις και η λειτουργικότητα των σχολείων λόγω της γεωγραφικής κατανομής του πληθυσμού της σε νησιά, βουνά, επαρχία, μικρά χωριά κ.λ.π., δε φταίει η εκπαιδευτική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση με την αύξηση των μαθητών στα τμήματα, δε φταίει η τραγελαφική κυβερνητική διαχείριση της πανδημικής κρίσης που δημιούργησε άνισα και μεγάλα μορφωτικά κενά σε ειδικούς μαθητικούς πληθυσμούς ανά τη χώρα και τη μετατόπιση του βάρους της εκπαιδευτικής διαδικασίας από τη γνώση στις δεξιότητες αλλά φταίει ο εκπαιδευτικός και ο μαθητής που δεν τα καταφέρνει (βλ. Δημόσιες τοποθετήσεις Κυριάκου Μητσοτάκη κι άλλων στελεχών της κυβέρνησης της ΝΔ που είναι πιστοί στη θεωρία του κοινωνικού δαρβινισμού και θεωρούν δεδομένη και αμετάκλητη τη φυσική ανισότητα των ανθρώπων…) Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΘ ψευδεπίγραφα λοιπόν αναφέρεται σε αξιολόγηση του εκπαιδευτικού συστήματος μέσα από τις εξετάσεις αυτές τη στιγμή που όλοι γνωρίζουμε τι φταίει και τί πρέπει να γίνει για τη βελτίωση της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Να επενδύσει με πόρους και ανθρώπινο δυναμικό το κράτος στην εκπαίδευση, με μόνιμους διορισμούς, συνεχή επιμόρφωση, ανοικτά αναλυτικά προγράμματα και με εμπιστοσύνη στους επιστήμονες εκπαιδευτικούς παρέχοντάς τους όλα τα εχέγγυα για να επιτελούν το έργο τους…. Αλλά στόχος αυτής της αξιολόγησης των μαθητών είναι η στοχοποίηση του εκπαιδευτικού και του μαθητή κι επομένως του δημόσιου συστήματος εκπαίδευσης με σκοπό να αποσυρθεί το κράτος από την ευθύνη παροχής του και να αλωθεί όπως έχει γίνει σε πάρα πολλούς άλλους τομείς της κοινωνικής, οικονομικής και οικογενειακής μας ζωής.
Για την προάσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης και την αποτροπή όλων των σχεδίων που εκτενώς αναφέρθηκαν προτείνουμε η ΔΟΕ να αναλάβει την οργάνωση του αγώνα με τις εξής κατευθύνσεις:
Να σταλεί επιστολή στους γονείς που να εξηγούμε ενδελεχώς τις θέσεις μας.
Να πραγματοποιήσουν κοινές συνεδριάσεις και συζήτηση πάνω στο θέμα οι τοπικοί Σύλλογοι Εκπαιδευτικών με τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων.
Την κήρυξη απεργιακής κινητοποίησης στα σχολεία που έχουν προγραμματιστεί να διεξαχθούν οι εξετάσεις τη 18η Μαΐου, με στήριξη των απεργών από τη ΔΟΕ και τους τοπικούς Συλλόγους.
Οργάνωση απογευματινού συλλαλητηρίου.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Τα μέλη του ΔΣ
Τσαλαπάκης Αντώνης (πρόεδρος)
Μαυρογεννάκης Γιώργος (ταμίας)
Παύλου Γιώργος (μέλος)
Ενωτική Κίνηση Εκπαιδευτικών Π.Ε. Χανίων
ΕΝΟΤΗΤΑ-ΑΓΩΝΑΣ–ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
μέλος του
Αυτόνομου ΔΙΚΤΥΟΥ Εκπαιδευτικών
Αγωνιστικών, Προοδευτικών και Ενωτικών Κινήσεων Π.Ε.
